دنیای دیجیتال کودکان ونوجوانان. راهنمای کامل برای والدین

راهنمای استفاده از رسانه برای کودکان در همه سنین

رسانه برای کودکان، چرا و چگونه؟ والدین و مراقبان قبلاً فقط نگران تماشای بیش از حد تلویزیون یا بازی بیش از حد بازی‌های ویدیویی توسط کودکان بودند. ما هنوز هم نگران این موارد هستیم، اما اکنون لیست زمان صفحه نمایش بسیار طولانی‌تر شده است. تلفن‌ها، تبلت‌ها، برنامه‌ها، رسانه‌های اجتماعی، پیام‌رسانی – همه این‌ها می‌توانند کودکان (و بزرگسالان) را از سن بسیار کم مجذوب کنند. یک والد باید چه کاری انجام دهد؟ بازگشت به رختخواب گزینه نیست، اما نفس عمیق کشیدن و تشویق اعتدال منطقی مفید است. در اینجا چند نکته بر اساس گروه سنی برای شروع شما آورده شده است.

کودکان بسیار خردسال و رسانه (0-4 سال)

• محدود کردن مواجهه:

  آکادمی اطفال آمریکا می‌گوید صفحه نمایش‌ها می‌توانند برای تسهیل چت‌های ویدیویی با عزیزان مفید باشند، اما توصیه می‌کند از تلویزیون و سایر رسانه‌های سرگرمی برای کودکان زیر 18 ماه خودداری کنید. اگر خانواده‌ها تصمیم به معرفی رسانه در این سن بگیرند، باید برنامه‌های آموزشی باشد. AAP هشدار می‌دهد که والدین باید با فرزندان خود تماشا کنند تا به سوالات احتمالی آن‌ها در بزرگسالی پاسخ دهند. برای کودکان دو تا پنج ساله، AAP توصیه می‌کند مصرف رسانه را به یک ساعت برنامه باکیفیت محدود کنید، باز هم با این هشدار که والدین باید همراه با آن‌ها تماشا کنند.

• از همان ابتدا الگو باشید.

  حتی قبل از اینکه فرزندتان تلفن یا تبلت مخصوص به خود را داشته باشد، به آن‌ها نشان دهید که چگونه باید از دستگاه‌ها استفاده کرد. در هنگام صرف غذا پیام‌های خود را چک نکنید. هنگام صحبت با دیگران به آن‌ها نگاه کنید، نه به تلفن خود. به یاد داشته باشید که کودکان شما همیشه شما را تماشا می‌کنند و کودکان خردسال همه چیز را متوجه می‌شوند – اینگونه است که آن‌ها یاد می‌گیرند.

• اهمیت اسباب‌بازی‌های سنتی و فضاهای باز را دست کم نگیرید.

  مهم است که کودکان “بازی آزاد” بدون ساختار را تجربه کنند، به این معنی که آن‌ها تصمیم می‌گیرند چه کاری انجام دهند و چگونه انجام دهند و صرفاً برای لذت بازی می‌کنند – نه برای رسیدن به سطح بعدی در یک بازی یا یادگیری مهارت خاص. کودکان باید لذت ساختن قوانین خود و شکستن آن‌ها را در طول مسیر تجربه کنند. این نوع بازی به کودکان اجازه می‌دهد:

  • با سرعت خود حرکت کنند، نه اینکه توسط رسانه‌های سریع‌السرعت هدایت یا عجله شوند.
  • خلاقیت را توسعه دهند.
  • تجربه تصمیم‌گیری کسب کنند.
  • اشتراک‌گذاری و کار با دیگران را تمرین کنند.
  • یاد بگیرند که رهبر و مدافع خود باشند.
  • برنامه‌ها – صرف نظر از ادعای آموزشی بودن – جایگزینی برای نوع یادگیری که به طور طبیعی برای کودکان اتفاق می‌افتد نیستند، اگر به آن‌ها اجازه دهیم.

• تبلت را در خانه بگذارید.

  در حالی که آن‌ها در طول یک سفر طولانی با ماشین یا هواپیما مفید هستند، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌ها در کالسکه یا ماشین در راه مهدکودک جای ندارند. مهم است که کودکان فرصت داشته باشند به اطراف خود نگاه کنند و سرگرمی (چه برسد به یادگیری) را در دنیای واقعی نیز پیدا کنند. و آن‌ها نباید بخشی از قرارهای بازی باشند!

کودکان و رسانه در سن مدرسه (5-11 سال)

• چیزها را با هم تماشا کنید.

  اگر نگران هستید که کودکان شما پیام‌های بدی از رسانه دریافت می‌کنند، بهترین راه برای مقابله با آن‌ها این است که همراه با فرزندان خود تماشا کنید و زمانی که چیزی درست نیست به آن اشاره کنید. اگر یک شخصیت زن به نظر می‌رسد که فقط به پسران یا ظاهر خود اهمیت می‌دهد، او را صدا بزنید. اگر روابط ناسالم (از جمله دوستی) یا استانداردهای زیبایی غیرواقعی می‌بینید، زمینه را فراهم کنید. علاوه بر تقویت ارزش‌های شما، این کار به کودکان شما یاد می‌دهد که تلویزیون و فیلم‌ها را به طور فعال تماشا کنند، نه منفعل، که برای عزت نفس آن‌ها خوب است. این کار را در طول تبلیغات نیز انجام دهید!

• زمان صفحه نمایش نباید تمام وقت باشد.

  AAP توصیه می‌کند که والدین محدودیت‌های معقولی برای میزان مناسب زمان صفحه نمایش برای فرزند خود تعیین کنند. به همان اندازه مهم: تعیین فضاهای بدون رسانه مانند اتاق خواب و میز غذاخوری. ایجاد (و اجرای) این محدودیت‌ها از سنین پایین به کودکان می‌آموزد که مصرف‌کنندگان رسانه سالم باشند.

• باهوش باشید.

  تعیین اینکه کدام زمان صفحه نمایش باکیفیت است و کدام نیست ممکن است واضح نباشد، اما به دنبال چیزهایی باشید که:

  • مناسب سن باشند.
  • تخیل فرزند شما را درگیر کنند.
  • ارزش‌های صحیح داشته باشند.
  • Common Sense Media نکات بیشتری در اینجا دارد. برعکس، اگر نمی‌خواهید فرزندتان بازی خاصی انجام دهد یا برنامه خاصی را تماشا کند، دلایل خود را توضیح دهید و خاص باشید – فقط نگویید که “بد” است.

• صفحه نمایش‌ها را به عنوان پاداش (یا نتیجه) ندهید.

  فناوری به خودی خود برای کودکان بسیار جذاب است، اما زمانی که زمان صفحه نمایش را به عنوان چیزی که کودکان برای رفتار خوب دریافت می‌کنند یا به دلیل رفتار بد از آن‌ها گرفته می‌شود، تبدیل می‌کنیم، آن را حتی مطلوب‌تر می‌کنیم، در نتیجه احتمال اینکه کودک آن را بیش از حد ارزیابی کند افزایش می‌یابد.

• برای فعالیت‌های دیگر کودکان را تشویق کنید.

  راه‌های زیادی برای سرگرم شدن وجود دارد. دویدن در فضای باز، ورزش کردن، کتاب خواندن، ساختن صنایع دستی – تنوع برای یک زندگی متعادل مهم است. کودکان خود را تشویق کنید تا طیف گسترده‌ای از علایق را توسعه دهند. خودتان نیز این کار را انجام دهید. بگذارید بچه‌هایتان ببینند که شما کتاب می‌خوانید و چیزهایی می‌سازید و سرگرمی دارید. در نهایت، این چیزها را به عنوان پاداشی به اندازه زمان صفحه نمایش ارائه کنید – نه جایگزین آن. برابری مهم است.

• آماده باشید که آن‌ها پورنوگرافی کشف کنند.

  حتی اگر آن‌ها دقیقاً به دنبال آن نباشند، کودکان امروز می‌توانند خیلی راحت به پورنوگرافی برخورد کنند. کنجکاوی اغلب انگیزه بزرگی است، بنابراین در مورد داشتن برخی مکالمات صادقانه و مناسب با رشد در مورد سکس خجالتی نباشید. اگر آن‌ها از شما بشنوند، احتمال کمتری دارد که برای پاسخ به اینترنت مراجعه کنند و احتمال بیشتری دارد که از شما بخواهند آنچه را که آنلاین می‌بینند یا از دوستان می‌شنوند توضیح دهید. و اگر آن‌ها پورنوگرافی دیدند، به آن‌ها بگویید که آنچه دیده‌اند به اندازه هر فیلم دیگری واقع‌گرایانه نیست.

نوجوانان و رسانه (12+)

• مدل‌سازی رفتار خوب تکنولوژیکی را ادامه دهید.

  وقتی بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و دستگاه‌های خود را دارند، آسان است که اجازه دهید چیزها سر بخورد، اما به یاد داشته باشید که قوانین قدیمی همچنان اعمال می‌شوند. از تلفن خود در کنار میز استفاده نکنید و مطمئن شوید که بچه‌های شما نیازی به رقابت با یک صفحه نمایش برای جلب توجه شما ندارند. علاوه بر الگو بودن، این نشان می‌دهد که شما اهمیت می‌دهید و علاقه‌مند هستید، که باعث می‌شود آن‌ها بیشتر احتمال دارد که باز شوند. حتی اگر بزرگ‌تر می‌شوند، بچه‌های شما هنوز هم نیاز دارند با شما صحبت کنند، نه فقط با دوستانشان.

• حریم خصوصی را تشویق کنید.

  هر سنی که خانواده شما برای رسانه‌های اجتماعی مناسب می‌داند، مطمئن شوید که فرزندتان در مورد حریم خصوصی بسیار مراقب است. تنظیمات حریم خصوصی را با آن‌ها بررسی کنید و مطمئن شوید که آن‌ها می‌فهمند چه زمانی چیزی عمومی یا خصوصی است – یا جایی در وسط – و این چگونه باید بر آنچه ارسال می‌کنند تأثیر بگذارد. به عنوان یک قاعده کلی، آن‌ها نباید چیزی را آنلاین به اشتراک بگذارند که دوست ندارند کل دنیا آن را بخوانند. از جمله مادربزرگشان.

•  دوست شدن آری، جاسوسی نه .

  اگر فرزندتان در رسانه‌های اجتماعی است، او را دنبال کنید یا دوست شوید و صفحه او را زیر نظر بگیرید. اما پیام‌های متنی را بررسی نکنید مگر اینکه دلیل نگرانی وجود داشته باشد. با اعتماد به فرزندان خود شروع کنید. عدم اعتماد به فرزندتان به رابطه آسیب می‌زند.

• مشخص کنید که عکس‌های برهنه ایده بدی است (و توضیح دهید چرا).

  بعضی وقت‌ها بچه‌ها فکر می‌کنند اشتراک‌گذاری عکس‌ها راهی برای ایجاد اعتماد است، اما می‌تواند به همان راحتی برعکس عمل کند. دختر شما ممکن است به دوست پسرش اعتماد کند که عکس‌هایش را برای او بفرستد، اما او به نوبه خود ممکن است به یک دوست صمیمی اعتماد کند و غیره. یا ممکن است به او اعتماد کند که عکس‌ها را حذف کند، اما بعداً متوجه شود که او آن‌ها را در تلفن خود نگه داشته است و مردم آن‌ها را پیدا کرده‌اند. وقتی در حال پیمایش تصاویر او بودند. اینها برخی از راه‌های بی‌گناه هستند که عکس‌ها می‌توانند به دست افراد اشتباهی بیفتند – راه‌های بی‌گناه کمتری هم وجود دارد که می‌توانند این کار را انجام دهند.

مقاله اصلی : Media Guidelines for Kids of All Ages